Imbir lekarski (Zingiber officinale) oraz gatunki pokrewne: imbir żółty (Zingiber cassumunar), imbir cytwarowy (zingiber zerumbet) i imbir mioga czyli japoński, posiadają podobne właściwości.
skład olejku eterycznego:
- zingiberol – charakterystyczny zapach
- zingiberon i gingerol
- felandren
- kamfen
- linalol
- borneol
- cytral
- Imbir zawiera ponadto bardzo silnie aktywny przeciwnowotworowo 6-shogaol, podawany dożylnie
Substancje żywicowe – nadają gorzki smak – gingerol, zinferon
zastosowanie:
- leczenie przeziębień, reumatyzmu i niektórych chorób przewodu pokarmowego
- pobudza wydzielanie soków trawiennych i żółci, poprawia trawienie
- wspomaga metabolizm wątroby, zwłaszcza w procesach detoksykacyjnych
- łagodzi zmęczenie
- poprawia ukrwienie mózgu oraz krążenie krwi
- przenikając do potu działa odkażająco na skórę i przeciwgrzybiczo
- działa przeciwwirusowo i przeciwbakteryjnie
- zewnętrznie wcierany w bolące stawy koi ból i zmniejsza obrzęki, działa rozgrzewająco
- działanie przeciwwymiotnie – stosuje się go w pierwszych okresach ciąży oraz w chorobie lokomocyjnej
- stosowany w leczeniu trądziku i łojotokowego zapalenia skóry i zapalenia mieszków włosowych
- przyprawa do ciast, słodyczy, mięsa, likierów
źródła:
- Antonina Rumińska, Aleksander Ożarowski – Leksykon Roślin Leczniczych
- Romuald Czerpak, Agata Jabłońska – Trypuć – Roślinne surowce kosmetyczne
Może Cię jeszcze zainteresować:
