Sumak garbarski (Rhus coriaria) – należy do z rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae)
W stanie naturalnym występuje w strefie śródziemnomorskiej i Azji Południowo-Wsodniej, gdzie rośnie na kamienistych zboczach i w wyższych rejonach górskich. Sumak jest uprawiany w południowych Włoszech, zwłaszcza na Sycylii. W Libanie drzewo to rośnie niemal w każdym ogrodzie.
Sumak jest uprawiany w celu pozyskania kwaśnych i lekko cierpkich owoców.
Rzymianie używali owoców sumaka zanim poznali cytryny, które nazwali sumakiem syryjskim.
Owoce – suszy się i mieli na szkarłatny puder lub moczy w wodzie i wyciska sok.
Puder sumakowy można kupić w sklepach z produktami libańskimi. Odgrywa on ważną rolę w kuchni arabskiej, gdzie ceni się go bardziej niż cytrynę.
Sok złuży do przyprawiania sałat, a puder do aromatyzowania różnych potraw, zwłaszcza z ryb.
Puder wchodzi w skład przyprawy o nazwie zatar (za`atar), wraz z prażonymi ziarnami sezamu i tymiankiem, majerankiem i oregano).
Podobny do omawianego gatunku jest sumak octowiec (Rhus typhina), który pochodzi z Ameryki Pólnocnej, w Europie uprawiany jako drzewo ozodobne. Sumak ten często wywołuje reakcje alergiczne.
Z Ameryki pochodzą także gatunki trujące np sumak jadowity (Toxicodendron pubescens, Rhus toxicodendron).
Rhus toxicodendron jest źródlem leku homeopatycznego o tej samej nazwie.
Łodygi sumaka zawiera fizetynę (fisetin).
Fizetyna posiada działanie:
- usuwa starzejące się komórki i neutralizuje ich prozapalne cytokiny
- zmniejsza stan zapalny
- poprawia funkcje poznawcze
- posiada działąnie przeciwnowotworowe – rozmiary guzów były znacznie zmniejszone u myszy leczonych fisetyną
- poprawia działanie komórek macierzystych
Fizetyna jest otrzymywana z gatunku drzewo woskowe (Rhus Succedanea – Toxicodendron succedaneum), japońskie drzewo Hazenoki.
Z rozdrobnionych owoców tego gatunku pozyskujesię także wosk do celów kosmetycznych.
(Brazil Wax, Rhus Succedanea Fruit Wax, Rhus Succedanea Fruit Cera, Japan Wax)
Owoce są jadalne, chociaż ich spożywanie nie jest zalecane ze względu na ogólną toksyczność rośliny.
Wpis ma charakter informacyjny i nie jest poradą zdrowotną.
źródło:
- Jan Kybal – Rośliny aromatyczne i przyprawowe
