Sumak garbarski (Rhus coriaria) – należy do z rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae)
W stanie naturalnym występuje w strefie śródziemnomorskiej i Azji Południowo-Wsodniejch, gdzie rośnie na kamienistych zboczach i w wyższych rejonach górskich. Sumak jest uprawiany w południowych Włoszech, zwłaszcza na Sycylii. W Libanie drzewo to rośnie niemal w każdym ogrodzie.
Sumak jest uprawiany w celu pozyskania kwaśnych i lekko cierpkich owoców.
Rzymianie używali owoców sumaka zanim poznali cytryny, które nazwali sumakiem syryjskim.
Owoce – suszy się i mieli na szkarłatny puder lub moczy w wodzie i wyciska sok.
Puder sumakowy można kupić w sklepach z produktami libańskimi. Odgrywa on ważną rolę w kuchni arabskiej, gdzie ceni się go bardziej niż cytrynę.
Sok złuży do przyprawiania sałat, a puder do aromatyzowania różnych potraw, zwłaszcza z ryb.
Puder wchodzi w skład przyprawy o nazwie zatar (za`atar), wraz z prażonymi ziarnami sezamu i tymiankiem, majerankiem i oregano).
Podobny do omawianego gatunku jest sumak octowiec (Rhus typhina), który pochodzi z Ameryki Pólnocnej, w Europie uprawiany jako drzewo ozodobne.
Z Ameryki pochodzą także gatunki trujące np sumak jadowity (Toxicodendron pubescens, Rhus toxicodendron).
źródło:
- Jan Kybal – Rośliny aromatyczne i przyprawowe
